Jako doskonały przewodnik złoto znajduje niezwykle szerokie zastosowanie w branży elektronicznej. Oczywiście są metale z dużo lepszą przewodnością elektryczną jak np. miedź czy srebro, jednak ich trwałość pozostawia wiele do życzenia. Metale użyte przy produkcji urządzeń elektrycznych, powinny cechować się maksymalnym poziomem niezawodności – w przemyśle lotniczym, przy produkcji wysokiej klasy elektroniki czy urządzeń wykorzystywanych w medycynie – jest wręcz koniecznością, dlatego też złoto deklasuje swoich rywali. Nie dziwi więc fakt, że w każdym niemalże domu można dziś znaleźć sporo szlachetnego kruszcu – według szacunków do produkcji każdego telefonu komórkowego wykorzystuje się ok. 50 miligramów złota. W jednej tonie zużytych telefonów komórkowych znajduje się m.in. 130 kg miedzi, 3,5 kg srebra i 340 g złota. Taka „ruda miejska” ze złomowanych urządzeń może być więc cennym źródłem surowców. Podobne ilości złotego kruszcu niezbędne są do produkcji płyt głównych komputerów oraz pamięci RAM.

Gdzie jeszcze w elektronice wykorzystuje się złoto?

Złoto wykorzystywane jest ponadto przy produkcji światłowodów, układów tranzystorowych czy półprzewodników, które umożliwiają między innymi bezzakłóceniowe działanie łączy telefonicznych. tworzone są m.in. połączenia między akumulatorem a telefonem komórkowym. Bo złoto – w przeciwieństwie do metali nieszlachetnych – nie pokrywa się z czasem tlenkami i przewodzi prąd nawet po długim czasie użytkowania. Odporność złota na korozję oraz doskonałe przewodnictwo prądu sprawiają, że wykorzystuje się je równie chętnie w laboratoriach, gdzie pełni chociażby rolę izolatora w teleskopie Hubble’a. Często mówi się, że w Japonii największa ilość złota jest nie w skarbcach, nie w biżuterii, ale właśnie w elektronice!

Słuchawka ze złota

Typowa słuchawka telefoniczna zawiera około 0,2 g złota, które można odzyskać na wiele stosunkowo prostych sposobów niejednokrotnie niewymagających specjalnych umiejętności. Pewien technolog Lloyd
Murchison w ciągu trzech miesięcy odzyskał ze sprzętu elektrycznego ilość złota odpowiadającą kwocie 1,600 $.

Jak odzyskać złoto z elektroniki?

Jeśli ktoś chce zająć się odzyskiem złota musi najpierw pozyskać surowiec Największe ilości złota zawierają karty SIM, elementy płyty głównej oraz styki poszczególnych kart modułowych. Znacznie więcej złota zawiera stara elektronika – z jednego urządzenia wideo można uzyskać do 56 g złota. Kiedy nazbieramy surowca , możemy przejść do odzyskiwania. Pierwszym etapem jest przygotowanie dwóch szklanych naczyń, w jednym umieszczamy uzyskane podzespoły , w drugim naczyniu należy wymieszać
kwas solny i 3% nadtlenek wodoru (wodę utlenioną) w stosunku 2:1. Roztwór należy wlać do odseparowanych elementów oraz odczekać tydzień. Należy pamiętać o tym, aby nasze zlane roztworem podzespoły codziennie mieszać za pomocą bagietki bądź pręta z tworzywa sztucznego. Roztwór będzie przyjmował coraz ciemniejsze zabarwienie wraz z upływem czasu, a „złote płatki” odpadną od metalicznych podzespołów i będą unosić się na powierzchni. Kolejnym etapem jest filtracja. Roztwór znad części metalicznych należy ostrożnie przefiltrować. Następnie trzeba przepłukać Pozostałości przepłukujemy wodą, w celu odzyskania z nich płatków złota. Czynność ta powtarzamy kilkukrotnie a na samym końcu otrzymane płatki złota należy przemyć metanolem, a następnie wodą.
Ostatnim etapem jest stopienie złota. Zanim się do tego zabierzemy, musimy zaopatrzyć się w odzież ochronną i okulary. Za pomocą palnika rozgrzewamy porcelanowy tygiel i dodajemy trochę boraksu – jest
dostępny w każdej aptece. Dodatek boraksu ma na celu obniżenie temperatury topnienia złota, zapobiega także rozpryskiwaniu się metalu. Gdy boraks zacznie mięknąć – dodajemy płatki złota. Ogrzewamy tygiel
do momentu całkowitego stopienia złota. Po stopieniu, oziębiamy złoto w celu mechanicznego usunięcia zestalonego boraksu i voila – mamy złotko 🙂

Czy to legalne?

Należy jednak mieć na uwadze, że w świetle polskiego prawa odzysk złota domowym sposobem jest nielegalny. Poniższe doświadczenie można przeprowadzać jedynie w celach badawczych.